Cuba Libre, Claire Libre

Na slechts 8 dagen varen is Cuba al inzicht, we zijn als een malle over het water heen geraced. Het is zelfs zo erg dat ik eerder dan Martijn aankom op Cuba, terwijl zijn ticket eigenlijk een paar dagen te ruim berekend was. Dus tijd voor een grote verrassing op het vliegveld, ik had stiekem lekker niets gezegd en ben hem op gaan halen op het vliegveld!
Na de bonte avond (diezelfde avond) en de nog een laatste “vrije” zondag vol vergaderingen en ellende, de leerlingen uitgezwaaid en met een vaart als de brandweer naar Vedado getaxied. Dit is de wijk van Havana waar Martijn in een casa particulares verblijft, dat is niet een hotel van de overheid maar een particuliere kamer die je huurt bij de Cubanen in huis. Ik kwam daar natuurlijk een dag later dan ik lief had maar het overtrof al mijn verwachtingen. Wat een hartelijke mensen die Cubanen en een prachtig huis een snelle verbinding naar downtown Havana.
De eerste avond hebben we heerlijk gegeten in een tentje vlak bij het Capitollo, de directe replica uit america. Wat ontzettend onwerkelijk om hier rond te lopen tussen de oude Cadillacs en Buicks en je midden in het nachtleven van Havana te storten. Overal is live muziek zo ook in ons restaurantje waar de Cubanen spontaan aan het dansen slaan. Wat een heerlijke sfeer hangt hier! De volgende dag hebben we uitgebreid te tijd genomen om door alle straatjes uit de oude binnenstad (Havana Vieja) te slenteren. Het museum van de revolutie mag natuurlijk niet ontbreken aan je bezoek. Geweldige kunstwerken op de kop getikt in de oude stationshallen, wat staat cultuur hier hoog in het vaandel zeg, geweldig! Zo romantisch als voor ons mogelijk was zijn we luxe gaan lunchen en gekeken naar de zonsondergang op de Malecon (ik val dan natuurlijk weer in een manhole). En zo kom je op een oud pleintje een bierfabriek tegen, in een woord is Havana gewoon geweldig.
Terug in de casa toch maar de spulletjes alvast gepakt want de dag erna stond naast Martijns verjaardag een roadtrip op het programma.
Na een fantastisch ontbijt (het eten is in de Casa’s zo geweldig) nemen we afscheid van onze gastheer en vrouw met hun fantastische landhuis met binnentuin net buiten de binnenstad, wat een contrast allemaal!
Een huurauto is ons vervoer voor de komende dagen, dat leek ons best spannend maar overtrof al onze verwachtingen! De snelweg was redelijk snel gevonden naar de meest westelijke provincie: Pinar del Rio. De snelweg is eigenlijk een ruim begrip voor een geasfalteerde lap waar van alles op gebeurd, fietsers, verkooplui, koeien die oversteken, paardenkarren. Het is echt te bizar voor woorden, door een politie agent wordt ons zelfs even gevraagd door de middenberm een stukje spook te rijden omdat er een uitgebrande autobus op onze weghelft stond! Dat kun je je toch niet voorstellen, daarnaast is het gaten en mensen ontwijken de voornaamste bezigheid als bestuurder. Omdat er op Cuba een tekort is aan (betaalbare) vervoersmiddelen staan er langs de weg allerlei mensen die een lift nodig hebben en het is dan ook de bedoeling dat je die meeneemt. Na wat handiger inpakken (geen belangrijke spullen achterin) hebben wij dat ook zoveel mogelijk gedaan.

Onderweg naar Pinar del Rio stoppen we bij een prachtige orchideeëntuin, het is zo bizar om hier al onze kamerplanten gewoon in de natuur te zien staan. De hoofstad van de provincie heet ook Pinar del Rio en is echt heel bijzonder, ongeveer twee lange straten vol veranda’s en schommelstoelen. Het is nog een hele kunst om de sigarenfabriek en een parkeerplaats te vinden aangezien iedereen overal zijn auto maar neerkwakt. Eenmaal geparkeerd worden we aangesproken door een Cubaan die verteld dat als we een auto hebben we veel beter naar de plantage 8 km hiervandaan kunnen bezoeken. Hij zal ons er wel even heenleiden want hij werkt daar, we voelen ons er licht ongemakkelijk bij maar dat blijkt nergens voor nodig, na de afslag van de snelweg zien we meer toeristen bij het boederijtje.
We volgen het proces van zaadje tot gerolde sigaar en is erg interessant om de techniek achter de beroemde Cubaanse sigaar te ontdekken, en dat alles onder het genot van een probeer Cohiba! Hier hebben we ook wat sigaren aangeschaft en zijn we verder op pad gegaan naar Vinales, een dorpje midden in een fantastisch natuurpark waar de groep leerlingen ook heen zal gaan een paar dagen later.
We vinden een fantastische Casa Particulares in een zuurstokroze appartementje met azuurblauwe deuren, fantastisch! Het is een beetje klein maar de familie die voor ons zorgt is fantastisch! Hier zijn we in de watten gelegd qua gastvrijheid en de overheerlijke kookkunsten van onze Gastvrouw Ume. Haar dochter sprak heel goed engels maar gelukkig kon ik mij in het Spaans ook redelijk verstaanbaar maken. We zijn 2 avonden lekker wezen genieten van de cubaanse cultuur in het culturele centrum waar iedere avond andere bandjes en dansers een show weggaven, alles onder het genot van de Mojito’s die hier slechts 1 á 2 CUC kosten!
Van het natuurpark hebben we genoten op de rug van een paard (voor Tijn zoiezo een eerste keer haha hilarisch allemaal) en zijn we er in 4 uur doorheen getrokken. Naast prachtige uitzichten en nog meer tabaksplanten ook een grot bezocht waar we midden in de berg een natuurlijk zwembad tegenkwamen.
We zijn ook een uurtje verderop gereden met ons autotje om in Cayo Juitas, een eiland dat nu door een strekdam is verbonden met het vaste land wat werkelijk parelwitte stranden heeft en helder blauw water en nog veel beter bijna geen toeristen! Heerlijk genoten, behalve van het wegdek!

Valentijnsdag hebben we voornamelijk in de auto gevierd omdat we van het westelijke punt naar Varradero moesten afreizen, daar waren mijn moeders en Jolie aangekomen! Wat ontzettend fijn om ook die weer te kunnen zien en knuffelen, na te zijn overladen met cadeautjes en flessen Heinz hot, zijn we ons ook maar in het hotel bij gaan schrijven voor 4 nachten. Het is een vreselijk all-in oord met een ontzettende consumptie instelling (de toeristen die er zijn) die niets met het echte Cuba te maken heeft. Ik voelde me behoorlijk schuldig hier te zijn nu we net 4 dagen bij de mensen thuis zijn geweest, aan de andere kant ben ik ook heel blij dat ik beide kanten heb kunnen zien, een heel groot contrast. Maar goed een bad en fysio was net wat mijn nekje nodig had, en ook qua eten en drinken mocht ik aardig wat bijspijkeren vergeleken met wat ik aan boord allemaal krijg (en meestal niet mag)
Het waren 4 geweldige dagen, ik ben heerlijk uitgerust, volgevreten, gemasseerd en voldaan teruggekeerd naar het schip. Wel moeilijk om weer afscheid te moeten nemen en het verlies van Oma proberen te verwerken, ik ben heel erg blij dat Mam en Tijn bij me waren toen ik het nieuws van thuis kreeg. Nu moet ik weer aan het werk aanboord en genieten zei nog even van de vakantie, gister zijn we allen naar Havana vertrokken en heb ik daar afscheid van ze genomen. Eerder hadden we samen Matanzas al bezocht en ze gaan nog veel meer leuke dingen doen. Wij liggen nu door omstandigheden nog steeds in de Haven, en hebben heel luxe internet want op Cuba is dat niet heel gebruikelijk. We liggen naast een heel dik jacht en we hebben wat slimme koppen aanboord ;) ik verwacht in Bermuda weer een update te kunnen doen (als we ooit vertrekken) en anders vragen jullie maar aan Martijn, Jolie en Mam hoe het allemaal was!
De rest van mijn familie wens ik heel veel sterkte met het verlies en ik vind het heel erg jammer dat ik er niet bij kan zijn maar het is voor Oma beter zo en ze had ook liever niet dat ik stopte met mijn reis. Ik denk wel veel aan jullie en Oma natuurlijk!

Ps hou de foto’s in de gaten die komen weer zo spoedig mogelijk ;) wisselt soms nogal met wat er mogelijk is online haha.