Ter Herhaling

Vlak voor onze aankomst in San Blas worden we weer vol enthousiasme onthaald door een groepje die met onze boeggolven kwamen spelen. Dit keer was ik gelukkig op tijd met de camera, en zorgde alleen een vol videobandje voor wat oponthoudt ;).
Prachtig gezicht als de dolfijnen vlak onder het water oppervlak ons even komen bekijken, zo net voor de lunch zien we ook nog een potvis vlak naast de boot opduiken. Al die schommeling en opgebroken nachtrust ben ik spontaan weer vergeten .
Wat een schitterend ontvangst die San Blas eilanden, ongeveer 340 onbedorven bounty eilandjes met hier en daar wat indianen die met de houten kano’s handwerk langs de kant van de boot komen verkopen. Zo heb ik prachtige handgeborduurde plaatselijke souvenirs gekocht met een hoop kids.

In de volgende dagen hebben we één van de dorpjes bezocht (El Porvenir) en een rondleiding en uitleg over de cultuur van de plaatselijke Kuna Yala indianen gekregen van hun stamhoofd. Daarnaast zijn de leerlingen met wat van die houten kano’s voorzien van een klein zeiltje en soms zelfs een fok gaan zeilen rondom ons schip.
Er was ook een “plastic soup” museum waarbij een plaatselijke strandjutter, alle troep die hij op het strand vond daar bouwde hij een museum van. De muren waren opgebouwd uit plastic flessen, de vloer van aangespoelde slippers. Voor de leerlingen wel een confronterend moment dat er zoveel narigheid aanspoelt op zo’n klein eilandje, mooi om te gebruiken in mijn saslesje over …… juist ja: plastic soup!
Met een aantal meiden een bio-clubje opgericht op het achterdek dus wie weet word ik nog een beetje bruin, al kletsend over biologie en de BinasBible. Op de San Blas eilanden is het lumineuze idee ontstaan om op het dek te slapen (ivm de hitte en pokkeherrie bij de leerlingen) een behaaglijke oplossing slapen onder de prachtige sterrenhemel zo vlak onder de Course.

Het plan is gesmeed en nu moet ik het wel uitvoeren, van uitstellen is geen sprake meer ik ga de mast in! Go pro uitgerust en met knikkende knieën ga ik voor de top, maar helaas is dat een beetje hoog gegrepen. Ik kom tot het tweede houtje maar dat viel naar verwachting best mee. Ik ga het vast nog wel een keer proberen en mijn streven blijft staan dat ik boven in de mast kom, wordt vervolgd…..

Na een vroege schooldag (om 6 uur beginnen hoe verzinnen de leerlingen het!) is het tijd om te gaan snorkelen. We waren speciaal naar een mooi snorkeleilandje gevaren (helaas viel het na Curaçao een beetje tegen), lopen we de hoek om zit er ook gewoon een camping! Dat had ik hier toch echt niet verwacht! Hier hebben we met de leerlingen ook een soort psychologisch groepsspel gedaan, over de streep heet het. Heeft hele heftige emoties losgemaakt maar met de openheid en een leuke eindopdracht de groep echt dichter bij elkaar gebracht. Ik hoop dat dit het groepsproces ten goede komt.
Na mijn lessen over het koraalrif, mangrovebossen en het ontstaan van eilanden moest ik voor het volgende lesje iets uit mijn comfort zone, we gaan namelijk het regenwoud in voor een aantal weken dus daar moesten de leerlingen wel iets meer over weten vond ik zo!

Iedereen inpakken en wegwezen! Het voelt heel raar om ons “vaste” thuis zo lang achter te moeten laten, maar ik heb er heel veel zin in Panama here we come!