Traveling through Panama

Met een klein beetje tegenzin (ik spreek hier vooral voor mijzelf) vertrekken we bij de Emberra stam, klaar voor onze trektocht door de rest van Panama. Met een Bus worden we gedropt in een ongelofelijke Mall (de grootste van zuid en midden Amerika) zo’n 2,5 km aan elkaar gesloten winkelgeweld is na ons verblijf bij de indianen een haast belachelijke contradictie aan overdaad en luxe. Na een paar uur reizen we door naar Gamboa, het hostel grenst aan een Nationaal Parc en onze achtertuin is gewoon het regenwoud!

Door de tuin struinen kapucijneraapjes, neusberen, toekans en Paca’s en de kolibrie’s zoeven je rond de oren. Het is onmogelijk om hier niet rond te lopen met een bizarre grijns op je gezicht.
Een heerlijk bed een warme douche en hoera hoera een wasmachine maakt de feestvreugde alleen nog maar groter! Aansluitend geven Ricardo en Pedro een interessante lezing over het werk en onderzoek dat ze doen in het regenwoud.
Helaas maakt een leerling het een beetje te bont en zijn we genoodzaakt deze naar huis te sturen, zijn er na de indianen nog een aantal leerlingen ziek geworden en moeten we met een leerling even voor controle langs het ziekenhuis (er is iemand in het water op haar rug geland, au). Dit schopt onze originele plannen voor de eigen reis een beetje in de war waardoor we met een iets aangepast groepje zullen vertrekken.

Tijdens de eigen reis is het de bedoeling dat de leerlingen alles zelf regelen, er is een begin en een eindpunt maar voor de rest moet men voor eten, drinken, onderdak en vervoer zorgen van een van te voren bepaald budget. Ook heeft ieder groepje de opdracht gekregen een thema voor de reis te verzinnen mijn groepje had bijv actief reizen verzonnen. Bij terugkomst aan boord zullen de groepjes dit aan elkaar presenteren. En het allerbelangrijkste is nog wel dat je als docent mee bent als de welbekende appendix. Je mag je nergens mee bemoeien, er alleen achteraan hobbelen en de veiligheid bewaren van de leerlingen.
Nou dat is me natuurlijk een reis geworden!!! De eerste dagtrip bracht ons in Santa Clara een prachtig strandje aan de Pacific coast. Helaas was het gelijk al raak met het onderdak probleem (tja is ook lastig voor 11 pers) en werden we in een politie swat busje opgehaald en werd er een bed voor ons geregeld. Met zijn 5-en in een tweepersoonsbed blijkt een mooie oplossing voor ons slaapprobleem en past iedereen toch nog in twee kamertjes.
Gelukkig zijn dat de leermomentjes waar deze reis voor bedoelt is en gaan we verder naar El Valle, waar we in Cabañas verblijven met een grote buitenkeuken en hangplek (met hangmatten). Het is erg toeristisch in El Valle dus genoeg te doen, in het kader van actief reizen gaan we hier paardrijden.
Niets is zo veranderlijk als een planning onder leiding van 10 pubers dus op weg naar Santiago hadden we dan helaas toch weer een slaapprobleem, gelukkig kunnen we bij een gezin thuis terecht waardoor we geld uitsparen voor de volgende twee nachten in Santa Catalina. Waar we weer in Cabañas logeren maar van grote luxe met een zwembad en poolside bar met uitzicht op de Pacific die 20 m lopen is. Het is hier een surfwalhalla dus Time to go Surfing! Na bijna 3 uur les komen we moe maar voldaan van de plank af en kan ik zelfs zeggen dat ook ik het kan!
Volgende dag vertrekken we naar een agrarische school vlak boven Santiago (Instituto Agracultural de Jesus Nazereno Atalya) het is een klooster in Atalya waar jongens worden opgeleid om in de landbouw verder te gaan. Een ontzettend leuke uitwisseling waarbij we varkens hebben gewassen, boontjes gedopt, kuikens gevoerd en koeien gemolken. Helaas waren we hier maar 2 dagen.
Het was tijd om de grote reis het land door te maken van Atalya naar het Lost en Found hotel (Torredemina) midden in het Cloud forest van Panama op 1270m hoogte. Helaas doen we dit met een bus over wegen waar de Belgen zelfs van zouden balen met een whiplash, op z’n zachtst gezegd een slechte combinatie. Maar het is de bestemming meer dan de moeite waard! Wat een prachtig gezicht om de wolken zo over de boomtoppen en bergen te zien scheren! We hebben kennisgemaakt met de plaatselijke aapjes en kinkajou’s en enorme spinnen gezien. Helaas helaas blijven we hier maar één nachtje en kunnen we dus niet mee doen aan de geweldige dagtochten die hier mogelijk zijn dus ik zie maar één oplossing, hier moeten we nog een keer heen! Gelukkig is de weg meer promotor dan probus! En er komen aardig wat GSjes voorbij gezoefd.
Dat is echt killing als ik de volgende dag moet staan in de bus terwijl ik daar eigenlijk een kop te groot voor ben! De nek heeft betere tijden gehad maar hoera hoera we zijn weer op het Schip! Het was prachtig om het schip aan te zien komen in Bocas del Toro waar we op Isla Colon zitten genietend van een soya smoothie! Wat wil men nog meer! We zijn ons nu qua wassen en boodschappen klaar aan het maken voor de overtocht naar Cuba, hopelijk kan ik tussendoor ook nog even snorkelen en een beetje herstellen met de nek.