Back home!

tjonge wat gaat de tijd snel inmiddels ben ik alweer een week thuis. wat een ontzettende chaos hier in Nederland! allemaal drukte en feestjes maar dat zorgt er wel voor dat mijn tijd hier ook supersnel voorbij vliegt.

Toch wou ik nog even met jullie terugblikken op mijn laatste dagen Svalbard en mijn allerlaatste foto`s van dit prachtige stukje aarde.
De laatste dagen waren zoals voorspeld druk met veldwerk en labwerk in een race tegen de klok om alles af te krijgen. Maar het is gelukt, de bodemkernen waren af 3 stuks in totaal voor ik naar Holland vertrok en alle samples pasten in mijn tas die bijna 12 kilo zwaarder was als op de heenweg (Slik... maar niemand deed moeilijk over mijn 30 kilo haha)
Ook waren de laatste dagen nog gevuld met veldwerk en opruimen van de sites, Ik ben nog met Phillip mee geweest naar de snowfenches om daar wat extra metingen te doen voor mijn onderzoek en ook nog een extra site gemaakt bij Ingers huis om de schimmel geinfecteerde cassiopes te kunnen onderzoeken volgend jaar. Zelfs Inger verklaarde me voor gek dat ik zulke dingen nog op mijn laatste dag deed maar goed wil dingen niet graag half doen, dan maar gek!

Svalbard heeft ons een paar heerlijke laatste dagen gegeven want het zonnetje was er weer en de wolken waren verdwenen. Betekende ook dat het dus heel koud was en er overal al weer ijs op het water te zien was, maar perfect weer om nog wat te ondernemen en van buiten te kunnen genieten.
De laatste avond was Phillips verjaardag, en we hadden besloten bij de sailingclub een bbq te houden en daarna bij Huset verder te feesten. Ik was al wat eerder bij de sailingclub omdat ik Zoë en Phillip te gemoed zou kayaken (ze waren de dag ervoor aan de overkant wezen overnachten) maar kon het gebouw niet in en alle kayaks waren verdwenen. Wachten dus!
En daar zit je dan op je laatste avond Spitsbergen alleen op het strand in een luie strandstoel te genieten van de zonsondergang, biertje in de hand wat wil je nog meer!
Een prachtig moment om echt afscheid te nemen en zo na het inpakken van de rugtas begint het gevoel van thuis toch ook wel te kriebelen. Anika, Max en Anders kwamen om de bbq aan te steken en wij begonnen alvast want de jarige job en Zoë bleken verdwaald te zijn op de berg, en wij hadden het koud en honger. zo rond 12 uur kwamen ze eindelijk aan en kon het feest echt beginnen. Met een prachtige zonsondergang op de achtergrond en de rode avondgloed maakten het een mooi feestje. er kwam zelfs nog een zeehond kijken, of gedag zeggen.
Omdat het al zo laat was zijn we toch maar niet naar Huset gegaan en kon ik nog even slapen voor de vlucht.

om 6 uur ging de bus en om 8 uur begon ik dan echt aan mijn terugvlucht. Uiteraard zat ik naast het enige Nederlandse echtpaar uit het vliegtuig en hebben we de hele terugreis lekker honderduit over Svalbard kunnen kletsen dat maakte het afscheid zeker wat minder zwaar. Echt schatten van mensen en één van de weinige echte eco-toeristen die ik hier heb ontmoet en kon ik dus lekker over mijn onderzoek praten.
na een 6 uur tussenstop in Oslo stond Amsterdam eindelijk op het scherm. mijn 30 kilo bagage heeft het ook gehaald zonder problemen en al mijn monsters zijn nog heel!

Op het vliegveld stonden Martijn, Kris, Mandy en mijn papa op me te wachten, was echt superblij iedereen weer te zien. het is toch wel een hele ervaring zo'n lange tijd van huis. Mijn moeder vierde haar verjaardag dus ik viel met mijn neus in de boter (of indische rijsttafel in dit geval) en was er een hoop visite als verrassing voor mij: mijn Oma, Oom en tante, Mijn schoonfamilie incl Tim, John en Jolie en natuurlijk mijn neefje Demi! heerlijk om iedereen weer even te knuffelen en zo heb ik dat de hele week doorgezet geloof ik met alle feestjes en bruiloften en noem maar op! ben nu weer helemaal bijgepraat door iedereen en vandaag hard begonnen met werken aan het verslag! het echte leven is weer begonnen maar.... Svalbard I`ll be back!